- nacinać się
- несов. прост.1) дава́ть себя́ обману́ть (провести́); обма́нываться2) наска́кивать, нарыва́ться, напа́рыватьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nacinać się – naciąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać się oszukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacięła się, kupując samochód na giełdzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naciąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nacinać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}naciąć się II {{/stl 13}}{{stl 33}} tnąc dużo czegoś, zmęczyć się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Naciął się wikliny, gałęzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… … Słownik języka polskiego
karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… … Słownik języka polskiego